18 Mayıs 2015 Pazartesi

Alerji ile Yaşamak





Çocukluğumda alerji bu kadar yaygın değildi, benim de 2.5 yaşımda başlayan alerjen tepkilerime o yüzden 5.5 yaşına kadar bir türlü teşhis konamamıştı. Doktor doktor gezmiştik, acillerde gecelemiştik, bir sürü gereksiz ilaç ve kortizon yüklemişlerdi bana, sonra şükür ki Prof.Dr. Elif Dağlı ile kesişmişti yolumuz, meğer benim ev tozuna ve akarına, kokulara alerjim varmış. İlaçlar, evde ve odamda yapılan düzenlemelerle birden her şey iyiye gitmeye başlamıştı, gece krizlerim azalmıştı... Odamda halı yoktu, sadece beyaz pamuklu kumaştan olmak zorunda olan nevresimlerin haftada bir 90 derecede yıkanırdı. Bu arada odamda sadece benim ve kardeşimin yatağı vardı, hani imkan olsa perde de asmayacaktık, peluş oyuncaklar yasaktı, çiçekleri koklamak yok, çamaşırlarda yumuşatıcı kullanmayı geçtim şaşalı kokulu olanları da yok...

İlk çocuk olmanın, annemin sağlıkçı olmasının, düşük kilo ağırlığı ile doğmamın, biraz kitap bebeği stayla fanus içinde büyütülmemin etkisi var mıydı bu alerjik durumda bilmiyorum ama hijyen hipotezine bakılırsa annem bağışıklık sistemimin ekmeğine biraz yağ sürmüş sayılabilir sanki:)

Elif Dağlı, hastalığı ya ergenlikle atlatabileceğimi ya da onunla yaşamayı öğreneceğimi söylemişti, şanslıyım ki o yıl babamın görevi nedeni ile Şırnak'a taşındık, İstanbul'un kömür kokulu kışlarından kurtuldum ve hastalığı atlattım. Hala etkilendiğim durumlar oluyor (koku/sigara dumanı vb. hassasiyeti, atopik dermatit-kontakt dermatit gibi) ama o kriz anları çok şükür ki geçmişte kaldı. Şimdi hatırladığımda annemin krizin bitmesini çaresizce beklediği anlar geliyor gözümün önüne, çok kötü oluyorum, o yüzden aldığımız nefesin öneminin farkında olmayıp sigara vb. içen insanları hiç anlayamıyorum!

10-16 Mayıs Besin Alerjisi Farkındalık Haftası. (Yazıyı yazmakta geç kalmsam da blogumda dursun, 1-2 kişi okusa faydam olur belki.) Benim durumum besin alerjisine göre farklı olsa da alerji ile yaşamak çok zor, hele ki besin alerjisi ile.  Bir besine alerjiniz varsa o besinin kokusu ya da minicik bir miktarı bile sizi şoka (anaflaksi) sokabilir. O yüzden alerji şakaya gelmez.


Nesrin, Oğuzalp'in süt, yumurta ve ceviz alerjisi ile savaşan, sadece çocuğunun değil kendi beslenmesinde de belli bir diyet takip etmek zorunda olan bir anne.Bu yazısındaki ;

Bu çocuklar hepimizinse ve besin alerjileri artış gösteriyorsa yapılması gereken şeyler belli aslında. 
Herkesin kendi çocuğunda olmasa bile çevresindeki bir çocukta alerji olabileceğini düşünerek hareket etmesi gerekiyor.  Yetişkinler olarak yapabileceğiniz şeyler var.
  • Hiçbir çocuğa yiyecek, içecek teklif etmeyin. Özellikle de bu çocuk henüz konuşamıyor, kendini ifade edemiyorsa. 
  • Evinize alerjik bir bebek geliyorsa ona göre davranın. Davranamayacaksanız ısrarla davet etmeyin! 
  • Alerjik bebek sahibi ailelerle arkadaş kalmak istiyorsanız çocuğun neye alerjisi var öğrenin, ısrarlar aynı yemekleri teklif edin, ay hep unutuyorum demeyin. Çocuğunu kızarmış suratı ile kusarken görmüş hiçbir anne o manzarayı unutmaz. 
  • Parklarda bahçelerde çocuğunuzun  tükettiği gıda maddelerini çöpe atın! Çocuklarınıza da bu alışkanlığı kazandırın.  Ben parka gittiğimde çocuğumun gezeceği yerdeki çöpleri topluyorum önce. 
  • Yüzeyleri temiz tutmaya, yiyecek maddelerini karıştırmamaya özen gösterin. Örneğin gittiğiniz açık büfe bir restoranda peynir, yoğurt aldığınız bir kaşıkla salata alırsanız, onu da salatanın içinde bırakırsanız peynir yoğurt yiyemeyenler için risk yaratmış oluyorsunuz. 
 Öğretmenler olarak da alerji konusunda bilinçlenmek çok önemli. 
Bu çocuklar büyüyecek ve okula gidecekler. 
Okullardaki tüm personelin, genel ilk yardım eğitimi ile birlikte alerji konusunda  da özel eğitim alması gerekiyor. 

Hatta çocuk doktorlarının da..
Malesef birçok çocuk doktoru alerji semptomlarını tanımakta çok yetersiz kalıyor. 

kısmını burada da paylaşmak istedim. Ben de yıllar önce çölyak hastalığı hakkında araştırırken onların teflon yüzeyli kaplar, tahta kaşıklar bile kullanamadıklarını öğrendiğimde şaşırmıştım. Bulaşma mevzusu gözden kaçmasın, farkında olmadan duyarlı bünyelere zararımız dokunmasın.

Alerji ile yaşamak sanılandan da zor, anneler için hepten zor. Onlar bir yandan çocuklarını korumaya çalışırken diğer yandan fazla korumacı olmakla eleştirilebiliyor.

Siz de bu konudan muzdaripseniz ve desteğe ihtiyacınız varsa Alerji ile Yaşam Platformu'ndan yararlanabilirsiniz.



8 yorum:

  1. Hiç alerjik bir hastalığım olmadı ama ne kadar zor olduğunu ve bazı durumlarda yaşamını ne kadar zorlaştırabileceğini tahmin edebiliyorum . Yazını okurken nedense hep kendimi annemi ve Buse'yi düşündüm ve senin annenin ... Sağlıkçıda olsa ne kadar üzülmüş olabileceğini ya da kendini çaresiz hissetmiş olabiceğini. ahh sanırım duygusal bir dönemdeyim :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aman olmasın Serracım, şimdi elimdeki egzama, cildimdeki döküntüler ve çıldırtacak kıvamdaki kaşıntıları bile deneyimlemeni istemem, alerjileri asla...Böyle deyince de ciddi hastalıklarla baş edenlere haksızlık etmiş gibi hissettim, Allah dermansız hastalık vermesin..
      Hele çocuklara hiç...

      Sil
  2. Her şeyin başı biraz dikkat, biraz da ince düşünebilmek aslında.
    "Ne yese kârdır." algısı ne yazık ki bizim millette çok fazla. Çünkü kilosu yerinde olan çocuk, her zaman daha sağlıklı gözüyle bakılıyor. Bana göre de kesinlikle kilo bir ölçü değil. Mesela yeğenim Ebrar biraz zayıf bir kız, hep derim sağlıklı olsun da zayıf olsun diye. :) Bizim kız manken olacak galiba? Boyu da hafiften daha uzun zaten...
    Sevgili Gonca, yine güzel bir yere bakış açmışsın... Her konuda daha dikkatli olmak dileği ile. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel demişsin Ersin, her şeyin başı biraz dikkat, biraz ince düşünebilmek diye.
      Bizim annelerimiz yaptığı yemekleri yedirince, çocuğunu, misafirini tıka basa doyurunca mutlu olma genlerine sahip olunca ister istemez herkeste çocuklara bir şeyler tıkıştırma yatkınlığı var. Azcık zayıflasan, aman yüzün süzülmüşler, kaşık surat olmuşsunlar başlar.
      Elbette ideal kilo diye bir şey var ama sağlıklı olduğu sürece çocuğa yüklenmenin anlamı yok, etraf obezite ile başı dertte olanlarla, erken yaşta kalp,kolesterol hastalıkları ile mücadele edenlerle dolu.
      Ayrıca mankenlere de ihtiyaç var, maşallah Ebrar'a:)

      Sil
  3. geçmiş olsun ne kadar değişik bişiler yaaa.

    YanıtlaSil
  4. Cok gecmis olsun.anneni dusundum de sahiden zor bir is cocugunun alerjik bunyeli olmasi ..
    Bu yazi da cok iyi olmus,bilmeyenler icin guzel bir rehber
    🌼

    YanıtlaSil
  5. Benim yavrumun da akar alarejisi çıktı testte.. kaşıntı derdimiz var..olabildiğinc ehergün duş aldırmaya ve nemlendirici sürmeye çalışıyorum.. :(
    http://loveandsmile.wordpress.com/

    YanıtlaSil
  6. prof saracoğlu ürünlerine bir bakmanızı öneririm https://sagliksepetimiz.com yada profsaracoglu.com. Cocuklar konusuna pek girmiyor o tarz olaylarda önce doktor diyor.

    YanıtlaSil