Geçen yıl, tahminen bu zamanlardı. Gecem gündüzüm birbirine karışmış, muhtemelen Çağan'ı yeni uyutmuş, bir şeyler atıştırmak için mutfağa gitmiştim. O sırada kapı çaldı, belediyeden gelen bir görevli bir kaç soru sormak istiyordu. Başladı...
"Hanede kaç kişi yaşıyorsunuz?"
Biraz düşündüm.
"....3(!)"
Biz, artık 3 kişi yaşıyorduk bu evde, gerçekten "biz" olmuştuk.
Çağan bizimleydi, ben bir anneydim.
O günlerin üzerinden 1 yıl geçti. Çağan yaşına bastı.
1. yaş gününü mü kutlayacaktık:)
İlk yaş günleri hep bir ikilem yaratır, zaten çocuk hiçbir şeyin farkında değildir, gerçekten yapılmalı mıdır, yapılırsa bu parti büyükler için oluyordur ve bunca şey gerekli midir? Bence ilerde onun için ne güzel bir kutlama yapıldığını görünce sevinecek ve kendini değerli hissedecek, bu sebeple ilk yaş gününü çok önemsedim. Doğum gününü gerçekte doğduğu gün olan 1 martta kutlamamız da ayrı güzel oldu.
Hazırlıklara başlarken;
Önce Nadidemin önerisi ile Susam Sokağı temasında karar kıldım, görselleri taradım, fikirlere baktım. Sonra mekan araştırmaya başladım, aslında tüm hazırlığı kendimizin yapacağı bir kutlama olsun istemiştim ama hiç bir işletme bunu kabul etmeyince
ÖZGEN ÖZLÜCE'de karar kıldık. Burada kutlama için kendimize ait bir bölümün olması avantajı da vardı, aslında mekan bahar ve yaz aylarında yapılacak kutlamalar için daha da uygun çünkü kocaman bir bahçesi ve çocuklar için oyun parkı da var. Mekanın mutfak şefi Sevda Hanım'ın kendinden emin hali beni çok rahatlattı, daha önce tatmadığım yiyecekleri misafirlerime ikram edecektim, kendimce çok büyük bir risk almıştım. Her detayı ile içime sinen çok güzel bir kutlama oldu. İkramlar ve mekan beğenildi. Emeği geçen herkese çok teşekkür ederiz.
Panomuz, bunner ve diğer süslerimiz Bora'nın emeği, o iş yoğunluğunda bunları hazırladı, her detayı ile uğraştı, teşekkür ederiz.
Renkli pelür kağıttan ponponlar annemin elinden, aslında daha büyük ponponlar yapacaktık ama top kağıt online siteler de dahil bulamadım, A4 boyutu bulunca minnak ponponlar oldu, diğer süsleri fotoğraflamayı unutmuşuz:( Malzeme desteği yine Nadidemden. Burada, 5 katlı Sönmez İşhanı'nda tek renk eva bulamadık, Ankara'dan geldi.
Sevda Hanım Arnavut böreğini güzel yaptığını söylemişti, daha önce adını duymuştum ama hiç yememiştim. En beğenilen ikramlardan biri oldu, gerçekten ne börekmiş, 30 kat el açması yufkadan yapılmıştı.
Lorlu küçük poğaçalar ve mercimek köfteleri de başarılıydı. Renkli patates salatası ve şehriyeli tavuk salatası menüdeki salata çeşitleriydi.
Susam Sokağı'nda en sevdiğimiz karakterlerden biri Kurabiye Canavarı. Bizim temamızda Kurabiye Canavarı biraz torpilliydi:) Bu kurabiyeleri Ayşegül komşum ve annemle birlikte 2 gecede yaptık. Bir gece kurabiyeleri pişirdik, ertesi gece süsledik. İlk şeker hamurlu kurabiye denemesiydi, komşumun tecrübeleri sayesinde altından kalktık, eh bir de ben biraz daha az mükemmeliyetçi olsam daha iyi çalışacaktık. Milimetrik hesaplar bu pastacılık işi için fazla sert:)
Not: İlk kez deneyecekler son geceye bırakmayın, birden fazla kalıpla çalışın, kurabiyeler pişip soğuyunca bir miktar çekiyor, süsleme için aynı kalıp küçük gelebiliyor.
Veee en popüler ikinci ikram: Kurabiye Canavarlı Cupcakeler. Blog dünyasından sonra İnstagram dünyası da bana yeni arkadaşlar sunmaya itina ile devam ediyor. Hayriye'nin blog yazmasını çok isterdim zira zehir gibi bir hatunkişi kendisi, instagram hesabından Motherinlove adı ile takip edebilirsiniz. Bu cupcakeleri o pişirdi, son gece mutfakta krizlere girip benden fazla strese girdi. Bir kez de buradan teşekkürler sana!
Dilek Hanım'la çalışmak istediğinizi şıp diye anladığı ve eli süper lezzetli olduğu için çok zevkliydi. Pastayı herkes çok beğendi, ben de kendisini işaret edip arkadaşım yaptı diye böbürlendim:))
Çağan doğduğundan bu yana her ay bir tema belirleyip fotoğrafını çektim. Bu fotoğraflarla bir zaman tüneli oluşturdum, bu haliyle çok sade kaldı, son dakika yaşanan bir aksaklık sebebiyle istediğim gibi bir sunum olmadı, eh her şey yolunda gitmiyor işte.
Bu ayın teması elbette Kurabiye Canavarı'ydı.
Smilenam bere ve örgü bebeği ile diğer 4759 ay fotosunda olduğu gibi bu aya da imza attı:) Bereyi takmayı ısrarla reddeden Çağan'la ancak böyle bir fotoğraf oldurabildim.
Davetlilere hediye etmek için evadan kitap ayraçları hazırladım. 2 ay öncesinden hazırlıklara başlamak bu aşamada önemli, sandığımdan meşakkatli olan bu ayraç hazırlama işi için tek tek her katı aynı şekilde kesip birleştirmek dolu dolu 2 haftalık zaman aldı, son dönemde gelen yardım tekliflerini geri çeviremedim çünkü parmaklarım çarpılmış gözlerim de şaşı olmuştu. Canım çocukluk arkadaşım Gülay'ım son anda bana el uzattı da işin içinden çıktım:)
Anı kartı için de çift taraflı kurabiyeler hazırladı Bora. Güzel dileklerin yazıldığı kurabiye kartlar Kurabiye Canavarı'ndan hazırlanan kutuya atıldı. Tukucum hazırlık aşamalarında köprü vaziyeti görmenin yanında son gece tümünü kesip yapıştırdı:) Teyze olmak kolay değil!
Kutlama saatini Çağan'ın uyku saatine göre ayarladığımız için uslu uslu durdu.
Pastayı üflemekten bi'haber Çağan balığı neyi kurcalasam diye bakınırken ayağını şehriyeli salatanın içine sokuverdi kaşla göz arasında.
Blogger arkadaşlarım da bu güzel günümüzde yanımızdaydı. Zaten biz artık gerçekten aile olduk!!! Blog bebeğimizin yaşını birlikte kutladık, sırada diğer blog bebekleri var:)
Haziran ayında Ömercik var mesela:)
Aras Kuşu artık ağabey olarak katılıyor davetlere, oysa ki bu papyonlu kuşun doğduğu gün de dün gibi:)
Ebygale, Roma seyahatinden ayağının tozu ile geldi. Bu postu biraz da onun objektifinden güzel karelere borçluyum:)
Cupcakeci Hayriye(Motherinlove) ve tatlı kızı Ceylin:) Hayriye'nin diğer marifetleri için beklemede kalın:)
Gülsüm'cüm, motivasyon koçum:) En sevdiğim karelerden biri:)
Her şey güzeldi, müzik konusunda aksaklık olmasaydı ve video çekimini unutmasaydık daha da güzel olacaktı. Evet, biz video çekimi yapmayı unuttuk. Siz sakın unutmayın.
Ailem, ailemiz.
Biz olduk.
Biz'liğin, anneliğin ilk yılını geride bıraktım.
Her anı için şükrettiğim bir yıldı, nicelerini görmek, yine birlikte olmak, birlikte sevinmek dileğiyle.
Ailem başta olmak üzere o gün yanımda olan tüm dostlarıma, hazırlıklarda yardımcı olan herkese, Özgen Özlüce'ye teşekkür ederim.